گفتم تو یه کاریم که به کسی نگفتم؟ البته در اشل بسیار کوچک

امروز فهمیدم کارم واقعیه. چرا؟

بی حقوق ولی با پشتیبانی کلی ادم که فهمیدن امتحان دارم کلی مسج دادن و ارزو موفقیت کردن. حالا خوبه نمیدونن من افسرده هم شدم اصن بعضی مسجارو میخونم گریه ام میگیره از خوشالی.

چی بهتر از اینکه یه عده دعات کنن و بگن تو لطفی به ما کردی که یادمون نمیره؟

اصلا دوست ندارم کسی بفهمه من مسئول اون کارام یا اینکه منو بشناسن در زندگی شخصیم.

چون شاید از من متنفر بشن :)))))) یا همون دیدی که به قیافه من نمیاد :)))))

اخر یه روز میرم رسما یه شرکتش میکنم همش رایگان و رایگان

وای خدا مرسی که بهم فهموندی زندگی هنوز خیلی قشنگه. حتا اگه ادم اشتباه کنه. اگه چوب تباهیمو خوردم

حس خوب هم دارم بخاطر کارای خوبم.